एकदमै करिबि थियोे ।उसले हरेक कुरा दुखको होस या सुखको मसंग सेर गरथि र मैले पनि।कुनै पनि खबर होस बुदिलाई भन्दा पहिले सालिलाई नै सुनाउथे।एक दिनको कुरा हो एस एल सि को रिजल्ट अाएको थियो।मलाई सारै टेन्सन भाको थियो। किनकि मेरि प्यारि सालिले पनि परिक्षा दिएकि थि।म घरमा बसिरहेको थिए।सालिको फोन अायो। मैले अतालिदै फोन उठाए।अनि उ बोल्नु भन्दा पहिले नै मैले सोधे "नानू पास भयौं ! अहिले कहाँ !" बिचारि बोल्दै बोलिन अनि मैले बुझे कि केटी फेल भईछ अनि मैले उसलाई सम्झाउन थाले "केही छैन नानू अहिले पास नभए अर्को साल फेरि परिक्षा देउलि टेन्सन नगर।" तर मेरो मेरो कुरा सुनेर मोरिले अाफ्नु नातक अगाडि बढाउन सकिनछे र हासो छोददि हालि।अनि म झसङ्ग भए सालि मोरि त पास पो भैछे।मलाई पनि सारै खुसी लाग्यो।अनि मैले भने "अाममामा सालिरानि के हो?? भेनालाई यसरी झुकायकि??" उसले भनी " हैन माई दियर. भेना म त हजुरलाई भेटेर पो सरपोराईज दिने बिचार गरेकि थिए त"